Οι Έλληνες και οι απανταχού υποστηρικτές της αρχαιοελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, δεν έχουν ξεχάσει το διαρκές αίτημα για την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιοτήτων στην Ακρόπολη.
Το 1801, ο Σκοτσέζος αριστοκράτης Τόμας Μπρους, κόμης του Έλγιν, εξασφάλισε ένα αμφισβητούμενο, για το περιεχόμενό του, φιρμάνι από του Οθωμανούς. Με αυτό μπόρεσε να μπει στον αρχαιολογικό χώρο και να εγκαταστήσει ένα δικό του εργοτάξιο, ώστε να αποσπάσει σταδιακά όλα τα γλυπτά από τον Παρθενώνα και το Ερέχθειο.
Ο Έλγιν, ξεδιάντροπα, άρπαξε αυτό που θεωρούσε ευκαιρία και μέσα σε τρία χρόνια λεηλάτησε την Ακρόπολη.
Ανάμεσα στα κλεμμένα γλυπτά ήταν και η έκτη Καρυάτιδα από το Ερέχθειο.
Το 1802 το πλοίο “Μέντωρ” που χρησιμοποίησε για την μεταφορά των “λαφύρων” ναυάγησε έξω από τον Αβλέμονα στα Κύθηρα λες και κάποια ανώτερη δύναμη έστω την ύστατη στιγμή προσπάθησε να εμποδίσει τα σχέδια του Άγγλου.Μάταια όμως γιατί ο αποφασισμένος Έλγιν προσέλαβε Καλύμνιους σφουγγαράδες για να μεταφορτώσει τα κλοπιμαία σε άλλο σκάφος !
Η Ελλάδα έχει σήμερα όλες τις προϋποθέσεις, για να διεκδικήσει με αξιώσεις την επιστροφή της κλεμμένης Καρυάτιδας.
Η έλλειψη κατάλληλου χώρου δεν ευσταθεί πλέον ως επιχείρημα, αφού στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης υπάρχει ήδη έτοιμος κενός χώρος για την έκτη κόρη.
Επίσης, οι Έλληνες αρχαιολόγοι και συντηρητές αρχαιοτήτων, μετά την επιτυχή μεταφορά των μαρμάρων από το παλιό στο νέο μουσείο, απέδειξαν ότι μπορούν να «διαχειριστούν» μια ενδεχόμενη μεταφορά από το Βρετανικό μουσείο.
Το κυριότερο επιχείρημα, βέβαια, είναι ότι οι Βρετανοί κατέχουν κάτι που δεν τους ανήκει και απλά το έκλεψαν.
Σύμφωνα με τον διευθυντή του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, Δημήτριο Παντερμαλή, οι Καρυάτιδες δημιουργήθηκαν πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια και το μήνυμα που στέλνουν είναι ένα: ότι παρά τα όσα υπέστησαν, άντεξαν στον χρόνο και επέζησαν. Κι αυτό στις μέρες μας είναι ένα δυνατό και επίκαιρο μήνυμα.
(Αποσπάσματα από την “μηχανή του χρόνου” )