Με 900 δισ. δολάρια προγραμματισμένες επενδύσεις – από λιμάνια στο Πακιστάν και τη Σρι Λάνκα έως σιδηροδρομικές συνδέσεις υψηλής ταχύτητας στην Ανατολική Αφρική και αγωγούς αερίου που θα διασχίζουν την Κεντρική Ασία, το σχέδιο OBOR της Κίνας (Οne Belt, Οne Road – Μια ζώνη, ένας δρόμος) είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη επενδυτική πρωτοβουλία στο εξωτερικό που έχει ποτέ σχεδιάσει χώρα. Στη διεθνή σύνοδο για τον λεγόμενο Νέο Δρόμο του Μεταξιού – η φιλοδοξία είναι να διαμορφώσει τη διεθνή οικονομική αγορά και το γεωπολιτικό τοπίο τα επόμενα χρόνια – θα πάρουν μέρος ηγέτες 28 κρατών στο τέλος της εβδομάδας.
Η στρατηγική περιλαμβάνει συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και σχέδια για την κατασκευή υποδομών (δρόμοι, λιμάνια και σιδηροδρομικές γραμμές) για τον σύγχρονο Δρόμο του Μεταξιού που θα επεκτείνεται σε 65 χώρες, που έχουν συνολικό ΑΕΠ άνω των 21 τρισ. δολαρίων. Περιλαμβάνει μια οικονομική ζώνη κατά μήκος της Ευρασίας αλλά και θαλάσσια οδό που συνδέει τις παραλιακές κινεζικές πόλεις με την Αφρική και την Μεσόγειο.
Ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ είχε εγκρίνει στα τέλη του 2013 το φαραωνικό σχέδιο που έχει στόχο να αναζωογονήσει την κινεζική οικονομία και να αυξήσει τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις αλλά και την επιρροή του Πεκίνου στο εξωτερικό. Πολλοί αναλυτές κάνουν λόγο για μια στρατηγική κίνηση της Κίνας και μάλιστα σε κλίμακα που ξεπερνά το σχέδιο Μάρσαλ των ΗΠΑ για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα έχει επίσης σημαντικές επιπτώσεις στην ικανότητα της Κίνας να εξασφαλίσει ενεργειακή ασφάλεια. Οι ειδικοί θεωρούν ότι ταυτόχρονα η πρωτοβουλία αυτή θα συμβάλει στην ανάπτυξη αναπτυσσόμενων κρατών.
Ουσιαστικά πρόκειται για δύο δρόμους – ο ένας θα ακολουθεί περίπου την πορεία του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού από την Κίνα μέσω Κεντρικής Ασίας και Μέσης Ανατολής στην Ευρώπη και ο άλλος θα συνδέει μέσω θαλάσσης την Κίνα και τη Νοτιοανατολική Ασία με την Ανατολική Αφρική.
Οι Κινέζοι, εκτός από την ενίσχυση των εξαγωγών τους, θέλουν να στηρίξουν την ανάπτυξη στις συνοριακές περιοχές που υπολείπονται της ανάπτυξης στην ανατολική ακτή της χώρας. Μια και η αναζήτηση εσωτερικής οικονομικής ανάπτυξης αποτελεί το βασικό κίνητρο, το σχέδιο OBOR αποτελεί ουσιαστικά «μάλλον μια εσωτερική πολιτική με γεωστρατηγικές συνέπειες από ό,τι μια πολιτική για το εξωτερικό», σχολιάζει στους «Financial Times» ο Τσαρλς Πάρτον, πρώην διπλωμάτης της ΕΕ στην Κίνα που έχει μελετήσει την πρωτοβουλία. Στην πραγματικότητα, το Πεκίνο δημιουργεί τις δυνατότητες στις κινεζικές επιχειρήσεις – από κατασκευαστές τρένων υψηλής ταχύτητας έως εταιρείες τηλεπικοινωνιών – να αποκτήσουν την εμπειρία που χρειάζονται ώστε να γίνουν διεθνή brand. «Πιστεύουν ότι το επόμενο βήμα είναι να κάνουν τις κινεζικές επιχειρήσεις ανταγωνιστικές σε διεθνές επίπεδο», προσθέτει ο Πάρτον.
Από το 2013, το σχέδιο έχει μεγαλώσει τόσο ώστε να περιλάβει σχέδια σε τόσο μακρινά μέρη όπως η Νέα Ζηλανδία, η Βρετανία και η Αρκτική. Από τα σχέδια που βρίσκονται στην καρδιά του OBOR, ξεχωρίζει ο δρόμος κόστους 54 δισ. δολαρίων που θα συνδέει την επαρχία Ξινγιάνγκ με το πακιστανικό λιμάνι Γκουαντάρ. Θα ξοδευθούν 1,2 δισ. δολάρια για τη δημιουργία πόλης σε λιμάνι του Κολόμπο της Σρι Λάνκα, απέναντι από το Γκουαντάρ. Και ακόμα περισσότερα χρήματα θα χρειασθούν για την σιδηροδρομική σύνδεση υψηλής ταχύτητας, μήκους 3.000 χλμ., από τη Νοτιοδυτική Κίνα στη Σιγκαπούρη.
Το Ταμείο του Δρόμου του Μεταξιού που δημιουργήθηκε από το Πεκίνο το 2014 διαθέτει 40 δισ. δολάρια. Με άλλες χώρες η Κίνα δημιούργησε την Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων στις Υποδομές, με αρχικό κεφάλαιο 100 δισ. δολάρια, το 2015 και την ίδια χρονιά το Πεκίνο μετέφερε 82 δισ. δολάρια σε τρεις κρατικές τράπεζες για σχέδια του OBOR.
Το γεγονός της χρονιάς. Επειτα από όλα αυτά, η κινεζική ηγεσία ελπίζει στις 14 και 15 Μαΐου να φιλοξενήσει στο Πεκίνο το πιο σημαντικό διπλωματικό γεγονός της χρονιάς. Παρόντες αναμένεται να είναι η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, ο ιταλός πρωθυπουργός Πάολο Τζεντιλόνι και ο έλληνας ομόλογός του Αλέξης Τσίπρας. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν καλωσορίσει την πρωτοβουλία ελπίζοντας ότι θα προσελκύσουν κινεζικές επενδύσεις και ανάπτυξη, όμως άλλες παραμένουν διστακτικές καθώς φοβούνται την ενίσχυση της κινεζικής επιρροής.
Πηγή : tanea.gr